Kiczora (725 m)

Dwuwierzchołkowy szczyt, którego nazwa jest pochodzenia wołoskiego i oznacza porośniętą lasem górę o kształcie dachu. Jako charakterystyczna i najwybitniejsza kulminacja południowej części Pasma Łysiny, była często wymieniana już w przewodnikach XIX-wiecznych. Sam wierzchołek jest porośnięty lasem. Stoki Kiczory nad doliną Raby były 4.09.1939 r. teatrem zmagań obronnych żołnierzy 10 pułku strzelców konnych przeciwko oddziałom niemieckiej 4 Dywizji Lekkiej.
Północno wschodnie ramię Kiczory (nad doliną Suszanki) wieńczy niewybitny wierzchołek Kamionki (620 m), przez który przechodzi żółty szlak turystyczny. Niegdyś znajdowały się tu polany i pastwiska należące do Pcimia, obecnie zarastające. Do lat 70. XX w. w prymitywnej chacie-ziemiance mieszkał tu samotnie Kuba zwany „Pustelnikiem”, który ciesząc się w okolicy dużą sympatią latem zatrudniał się u okolicznych gospodarzy do prac polowych. W porze zimowej naprawiał różne sprzęty domowe, a nawet zegary. 
Na północnym stoku Kiczory znajduje się kilka źródeł dobrej wody. Niegdyś biło tu źródło, któremu przypisywano właściwości lecznicze – tutejsza woda miała pomagać na choroby oczu.
 

Warte uwagi

aaaaa

To jest takie testowe miejsce, 123, To jest takie testowe miejsce, 123 To jest takie testowe miejsce, 123 To jest takie testowe miejsce, 123 To jest takie testowe miejsce, 123.

Patronat medialny

Partnerzy