Strome zbocza z trzech stron i spłaszczony wierzchołek nadają mu typowo "wyspowy" wygląd. W zachodnią stronę natomiast wysyła on długi, łagodnie opadający grzbiet, przecięty w dolnej części szosą Kraków-Zakopane.
Wierzchołek zdobi widoczny z każdej strony, zwieńczony wieżą antenową, budynek telewizyjnej stacji przekaźnikowej (nawet w dalekich panoramach góruje on wyraźnie nad lasem, pozwalając na bezbłędne rozpoznanie Lubonia). Stacja została wybudowana w 1961 r., by umożliwić transmisje telewizyjne z mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym, które odbywały się rok później w Zakopanem. Funkcjonuje nadal, zapewniając dobry odbiór programów ogólnopolskich w górskich miejscowościach. Nieopodal przekaźnika znajduje się właściwie jedyne w Beskidzie Wyspowym schronisko górskie PTTK.
Z inicjatywą budowy schroniska na Luboniu wystąpił jeszcze w latach dwudziestych oddział Rabczański Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. Istotną rolę w realizacji tego przedsięwzięcia odegrał ks. Jan Surowik z Rabki, który ofiarował należący do plebanii grunt i zbierał fundusze na budowę wśród właścicieli rabczańskich pensjonatów. Budowę wg projektu S. Borkowskiego (późniejszego długoletniego gospodarza schroniska) rozpoczęto w 1930 r., a ukończono w rok później. Uroczystego otwarcia dokonał sam Mieczysław Orłowicz w obecności ks. Surowika i licznych rzeszy górali z Rabki i okolic.