Imponujący szczyt, wznoszący się nad Lipnikiem i Porębą, stanowiący boczne ramię Pasma Łysiny. Od głównego grzbietu oddzielony jest głęboką przełęczą (709 m) z polaną Sucha (Równica). Masyw Kamiennika, doskonale widoczny od strony północnej porośnięty jest piękną buczyną karpacką. Bardzo stromy stok północno-wschodni, stanowiący krawędź nasunięcia płaszczowiny magurskiej na śląską, nazywany jest Piekłem, a osuwiskowy stok południowo-zachodni - Zapadziem. Nazwa szczytu jest związana z funkcjonującymi tu niegdyś kamieniołomami „Nad Piekłem” i „W Papierni” oraz licznymi wychodniami skalnymi. Budowa geologiczna masywu Kamiennika sprzyja powstawaniu osuwisk. Największe, na stoku północnym ma postać wielkiej zerwy skalnej, której dolna część sięga Zasani. Nad kolejnym osuwiskiem, w rejonie wierzchołka 785 m utworzyła się rzadka forma podwójnego grzbietu. Intensywne ruchy osuwiskowe zanotowano w 1934 r. na południowych stokach, kiedy to jęzor osuwiska zatamował ujście potoku Łysina, tworząc nieduże jeziorko (dziś już nieistniejące). Skutkiem osuwiskowych spękań górotworu są niewielkie jaskinie, o charakterze prostych, głębokich szczelin, położone na spiętrzeniu grzbietu, przy zielonym szlaku: Jaskinia pod Zębem (16 m długości) oraz Schronisko Andrzejkowe (8 m). Ze względu na pionowe rozwinięcie nie należy ich zwiedzać bez odpowiedniego sprzętu i przygotowania. Trzeci obiekt jaskinowy, Porębska Koleba (3 m długości) powstał w sposób sztuczny, w wyniku eksploatacji skał w kamieniołomie „Nad Piekłem”.
